GSW
Marysinek

Historia

 

 

Historia terenów Gminy Andrespol w tym również tych na których znajdują się stawy wędkarskie zarządzane obecnie przez Gminne Stowarzyszenie Wędkarskie „Marysiek” jest związana z dziejami wsi szlacheckiej oraz folwarku Bedoń. Pierwsze wzmianki na temat tej miejscowości pochodzą z XIV wieku. Historia osadnictwa na tych terenach jest stosunkowo długa. Bardzo duży wpływ na sposób osadnictwa i rodzaj gospodarki prowadzonej przez mieszkańców maiły  warunki terenowo hydrograficzne. Teren położony nad brzegami niewielkiej rzeczki – Miazgi miał zarówno wady jak i zalety. Zaletą była bliskość bystrego nurty rzeki – ułatwiało to budowę  młyna, który był niezbędny dla każdej większej rolniczej  osady gdzie  uprawiano ziemie. Wadą był natomiast stosunkowo podmokły i bagnisty teren wokół brzegów rzeki. Szerokie, płaskie łąki były często zalewane i woda na nich utrzymywała się w ciągu całego roku. Dookoła znajdowało się duże i rozległe tereny leśne. Takie warunki spowodowały, ze mieszkańcy Bedonia, po to aby zapewnić sobie środki na utrzymanie musieli prowadzić gospodarkę rolną złożoną z różnych form. Niezbędna była uprawa roli, dodatkowo ułatwiał to młyn położony na rzeczce. Znajdował się on  w pobliżu obecnych ruin dworu Bedoń. Prowadzona była  również  w szerokim zakresie eksploatacja okolicznych lasów zarówno przez pozyskiwanie drewna jak i odławianie zwierząt leśnych. Okolice Bedonia przez długi czas – do połowy XIX wieku uważane były za doskonałe tereny łowieckie,  jak również  prowadzenie aktywnej gospodarki rybnej.

            Na terenach  położonych wokół dzisiejszej linii kolejowej Koluszki-Łódź znajdowały się doskonałe terenu do zakładania stawów rybnych. Było to możliwe  ze względu na rodzaj gleby, występujące źródła niezależne od rzeki jak i naturalne zalewiska w tym rejonie. W połowie XIX w opasach ziem należących do folwarku Bedoń znajdują się wzmianki o tym, że na tych terenach jest około 60 stawów rybnych. Na terenach na których znajdują się obecnie stawy wędkarskie znajdowało się duże naturalne zalewisko,
które można było wykorzystać po niewielkich pracach adaptacyjnych na hodowlane stawy rybne. Na pierwszym planie na którym bardziej dokładnie zostały odwzorowane tereny Bedonia, znajduje w tym miejscy duży obszar wodny jeszcze o niezbyt regularnym kształcie i nieostrych brzegach.

           Bliższe wzmianki na temat gospodarki  rybnej pochodzą z końca XIX wieku i wskazują na to, ze właściciele tych ziem prowadzili na  stawach aktywną gospodarkę rybna, która przyniosła konkretne dochody. Brak jest niestety bliższych informacji o skali tej działalności oraz o jej szczegółach i rodzaju hodowanych ryb, chociaż przez analogię z innymi ośrodkami hodowli ryb można przyjąć, że oprócz dzikich gatunkach były to najpewniej różne odmiany karpia. Bardzo aktywna gospodarka rybna prowadzona była w okresie międzywojennym. Świadczą o tym dane dotyczące zasobów majątku Bedoń spisane  1934 roku. Określono tam rodzaj prowadzonej gospodarki  jako zbożowo-okopowy i rybny. Stwierdzono wówczas, że majątek obejmuje łącznie 181 hektarów z czego grunty orne, sady, ogrody i zabudowania to 139 hektarów, łąki 12 hektarów, pastwiska 1 hektar, lasy 3 hektary a stawy rybne 18 hektarów. O skali prowadzonej gospodarki rybnej świadczy również wykaz zadłużenia majątku – ogólnie 91 169 zł, z czego na rzecz Związku Producentów Ryb w Warszawie 14 200 zł. Świadczy to tym, że gospodarka rybna była prowadzona aktywnie i na sporą skalę. Na planie dołączonym do tego sprawozdania znajdują się stawy
położone w obecnym miejscu i kształcie. W okresie II   majątek łącznie ze stawami został zarekwirowany przez władze niemieckie. Niestety brak jest autorowi wiedzy na temat działalności  Niemców w tym zakresie, również niewiele wiadomo o tym co się działo ze stawami po zakończeniu wojny. Majątek z dworem w trybie reformy rolnej, w 1945 roku został upaństwowiony i przeważającą jego część
przejęło Przedsiębiorstwo  Lasy Państwowe.

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych na tym terenie znajdowało się kąpielisko,początkowo
dzikie a później pod zarządem Wojewódzkie Centrum Sportu i Rekreacji. W okresie letnim było ono bardzo licznie odwiedzane przez okolicznych mieszkańców jak i przede wszystkim przez przyjezdnych z terenu Łodzi oraz  letników przebywających  na wczasach a Bedoniu czy Wiśniowej Górze, które były w tym okresie bardzo popularnymi miejscowościami wypoczynkowymi. Z tego powodu wytyczona w pobliżu stawów ulica prowadząca do Bedonia Nowego zastała nazwana „Plażową”.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych tereny te wróciły pod zarząd Gminy Andrespol, zostały tam przeprowadzone parce rekultywacyjne: oczyszczono stawy. Odnowiono groble, i urządzania hydrotechniczne. W roku 1990 tereny stawów zostały wydzierżawione miejscowemu przedsiębiorcy. dzierżawa prowadził na nich intensywną gospodarkę rybną. W roku 2013 z zawiązku z wygaśnięciem umowy stawy wróciły pod zarząd Gminy Andrespol.

Obecny zespół stawów hodowlanych w Justynowie – powstał w oparciu o piętrzenie wody w rzece
Miazdze za pomocą jazu betonowego o św. 2,0 m z progiem. Obiekt składa się z 4 stawów o łącznej pow. l.w. 13,08 ha i ogólnej pojemności 193 210 m3 oraz niezbędnych urządzeń służących do prowadzenia gospodarki rybackiej.

W 2015 roku została podpisana umowa pomiędzy Wójtem Gminy Andrespol a Prezesem Gminnego Stowarzyszenia wędkarskiego, na mocy której Stowarzyszenie to zarządza dwoma stawami w celu prowadzenia działalności statutowej i udostępnienia ich swoim członkom dla wędkowania sportowego i rekreacyjnego.

obrazek1

Stawy 1809 – na palnie w oryginale zamienione są kierunki w stosunku do obecnych.

obrazek2

Stawy na przedwojennej mapie wojskowej.